همچون نسیم صبح و سحرگاه می رود
هر کس میان صحن حرم راه می‌رود
از هر چه غصه دارد وغم می شود رها
هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود
وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند
از سینه‌های شعله زده آه می‌رود
اینجا بهشت روی زمین فرشته‌هاست
از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود
خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنیست
هر شب به پای‌بوسی آن ماه می‌رود
باب‌الجواد راه ورودی به قلب توست
حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود
............................
مشهد نایب الزیاره بودیم
عکس رو هم اونجا گرفتم.
